Deze week kwam ik onderstaand artikel tegen. Het raakte me omdat het de essentiële kenmerken aanstipt van de huidige overgangsperiode waarin we nu leven. Een periode die wordt gekenmerkt door radicale economische, sociale en maatschappelijke transitie die ons op een of andere manier allemaal raakt. Ook bedrijven en instellingen worden gedwongen om radicaal te transformeren om weer vanuit authentieke kracht en bewustzijn te kunnen overleven in ‘de nieuwe wereld’.
Er is een diepgaande verandering gaande in ons culturele verhaal, ons gevoel van betekenis en onze organisatie logica. De structuren die onze organisaties, onze eigen psyche en ons collectieve bewustzijn beïnvloeden, worden uitgedaagd om radicaal te hervormen.
In de kern dwingt deze paradigma shift ons om op een totaal andere manier naar de wereld en onszelf te kijken. De nieuwe tijdgeest heeft de potentie om de bestaande werkelijkheid volledig om te turnen en kan worden samengevat als een verschuiving van afgezonderd zijn naar sacraliteit.
De oorspronkelijke inwoners van Peru verklaren de cycli van de mensheid vanuit drie tijdperken: tijd van creatie, tijd van conservatie en tijd van vernieuwing. De grote verandering vindt plaats in de tijd van vernieuwing, het tijdperk waarin we volgens de Peruaanse ouderen nu zijn aanbeland. Fundamentele oorzaak hiervan is een radicale wijziging in perceptie, een verschuiving in bewustzijn wat invloed heeft op de manier waarop we ons tot het leven verhouden, hoe we zijn, wat we doen en wat we worden. Deze tijd van vernieuwing waarin we zitten, kan worden ervaren als verontrustend en pijnlijk en tegelijk als enorm bevrijdend. Waarom? Omdat we ons bevrijden van oude mentale modellen, regels en gewoonten die ons gevangen hielden in bestaande patronen.
Deze tijd van vernieuwing biedt de gelegenheid om nieuwe bronnen van beschaving te laten opwellen. Op de drempel staan tussen het verval van het oude en vertrouwde en het verwelkomen van het onbekende en nieuwe, zal velen van ons angst inboezemen, zeker als we te veel in beslag genomen worden door het behouden van onze zekerheden om rekeningen te betalen en schulden in te lossen. Zoals in elk heldenverhaal is er eerst onrust en twijfel om de drempel over te stappen. Door onze behoefte aan veiligheid en comfort blijven we meelopen met de kudde en houden we vast aan het bekende. Het is immers gemakkelijker om aan de huidige realiteit vast te houden dan daar doorheen te breken. De grootste uitdaging van de mensheid is dus niet klimaatverandering of consumentisme, maar onze mindsets, gedragingen en overtuigingen zelf en onze vaardigheid om deze te overwinnen. De toekomst hangt niet af van onze techno oplossingen, maar van onze kwaliteiten als leiders (transformationeel leiderschap), veranderaars, werkgevers en werknemers, buren, familieleden en vrienden om bewust te worden van onze ware natuur en zingeving in deze wereld, ten diepste bewust worden van wie we zijn en waarom we hier zijn.
Zoals de Chinese Zen master Huai-Chin Nan zei: “Er is maar één thema in de wereld: de reïntegratie van geest en materie.” Als we de heilige betekenis van het leven en het bewustzijn doorgronden dat alles op elk moment doordrenkt, ervaren we de wereld vanuit een nieuw ecologisch bewustzijn. Dit bewustzijn is geen intellectueel begrip van onze holistische verbondenheid, maar een doorleefde ervaring en belichaming van verbondenheid, die beïnvloedt hoe we ons tot elkaar verhouden.
De opdracht is om wakker te worden als bewuste wezens die actief participeren in een bewuste co-creatieve wereld. Dit bewustzijn groeit nu zo dichtbij voor onze ogen, alsof we onze bril aan het zoeken zijn, terwijl die op onze neus staat.
We leven in een subliem tijdperk van bewustzijn evolutie. De oude wereldbeelden zijn definitief aan het vervagen. In dit wereldbeeld zagen we organisaties, samenlevingen en individuen als competitieve en op eigenbelang gerichte entiteiten, bezig om te domineren of gedomineerd te worden.
Het wereldbeeld dat nu aan het ontstaan is, ziet een grotere onderlinge verbondenheid. In plaats van door een macro-objectief kijken we nu door een groothoeklens, waarbij we verder afstand nemen van ons vervreemdende ego-bewustzijn en linker hersenhelft reductionisme. Het nieuwe wereldbeeld ontsluit een ecologisch bewustzijn van hoofd, hart en handen, waarbij we geest en materie steeds meer laten samensmelten. Doordat we de ware betekenis van het leven vergeten waren, zijn we in een negatieve spiraal terecht gekomen van oorzaak en gevolg. Steeds meer mensen helpen om deze opwaartse spiraal van transformatie verder te versterken.
Deze sacrale visie is niet zomaar een toevoeging die we straks weer kunnen inruilen als het economisch weer beter gaat. Het raakt de fundamenten van wie we ten diepste zijn en bepaalt onze keuzes voor de toekomst.
We kunnen deze sacrale visie op de wereld tastbaar maken door afstemming met onze omgeving. Door onze gewoonten en beperkende opvattingen los te laten, creëren we ruimte voor een dieper bewustzijn van het leven voorbij de illusie van afgezonderd zijn. Door onze ware natuur te activeren, zullen we thuis komen.
Door het verdiepen van ons bewustzijn beginnen we de ware betekenis te doorgronden van wat William Blake bedoelde met ‘Alles wat leeft, is heilig.’ In het bewustzijn van het ‘nu’ beseffen we wat werkelijk telt.
Roger van Lier (partner 2C&More) & Giles Hutchkins, Business Change Agent
Members of the 2C&More family:
House of pilots
Naar de website
Huisartsen innovatieplein
Salarispunt
Naar de website