In een wereld waarin gedecentraliseerde autonome organisaties meer gewoonte dan uitzondering worden, lijkt er geen plek meer voor managers. Anno 2020 blijkt de uitwerking van de managementrol eerder een frustrerende en afremmende werking te hebben dan een rol die bijdraagt aan het resultaat.
Liggen er nog ergens kansen voor de huidige managers?
In de nieuwe werkelijkheid is er behoefte aan een dienstverlener pur sang in een rol die we het best kunnen duiden als mentor. Maar dan niet in de betekenis van ouder, wijzer en ervaren persoon maar iemand die zijn talenten puur inzet om teamleden en het team optimaal te laten ontwikkelen en renderen. Een persoon die niet beoordeelt en veroordeelt, maar iemand die van een coachende rol een team(lid) naar een aansprekend resultaat helpt. De mentor staat logischerwijs op het podium niet voorop als de prijzen uitgereikt worden. De mentor staat ergens rechts achteraan en geniet van het succes van anderen. De toekomstig mentor herkent zich als iemand die meer geniet van een cadeau geven, dan een cadeau krijgen.
Bij het einde van een tijdperk hoort ook tegenwerping.
Een veel gehoorde reactie van managers is: Voor mij geldt dit niet, want ik ben een faciliterend leidinggevende.Of ik ben een dienend leider, voor mij wijzigt er niets. Tja, dat zou betekenen dat in een wereld waar alles wijzigt, alleen de rol van de manager onveranderd blijft. Natuurlijk is de snelheid van de ontwikkeling per bedrijf anders. Dat laat onverlet dat de beweging ingezet is en het velen zal beïnvloeden.
Mogelijk is het veel interessanter voor je om te beoordelen of een transitie naar een mentorrol binnen jouw bereik ligt. De status die bij jouw managementrol hoorde en het gedrag dat in die rol van jou verwacht werd loslaten, zijn een mooie eerste stap voor velen. Wil je daarover eens sparren? Of ben je bestuurder en wil jij jouw managers helpen in deze transitiefase?