Enkele weken geleden had ik een interessante lunch met een collega van 2C&More, die gespecialiseerd is in HRM management. Al snel kwam de rol van de HRM manager ter sprake en kwamen we bij de discrepantie van wat een HRM manager zou kunnen betekenen in een organisatie en wat de organisatie van een HRM manager verwacht. Beiden waren we van men mening dat de rol van de manager HRM bij de begeleiding van (operationeel) managers bij strategische veranderingen binnen de organisatie veel groter zou kunnen zijn en dit een positief effect heeft op begrip en acceptatie van de veranderingen waardoor de processen veel sneller verlopen.
Toevallig viel mijn oog op een vacature voor een manager HRM. In de organisatie waar deze vacature betrekking op heeft, is onlangs een nieuwe strategische koers bepaald. Het is een organisatie die volop in transitie is in een veranderende, complexe en dynamische omgeving. Van de HRM manager wordt onder meer gevraagd om een innovatieve people manager te zijn met een stevige, eigentijdse visie op HRM.
Maar als ik dan de beschrijving van de rol van de Manager HRM lees dan staat er dat deze een belangrijke rol heeft in het meenemen van de HR professionals in deze nieuwe koers. Hen te ontwikkelen en eigenaar te maken van de verandering.
De eerste vraag die bij mij opkomt is “wie ondersteunt dan de (operationeel) managers in de organisatie om de nieuwe strategische koers te gaan varen”? Is daar niet juist een rol weggelegd voor HRM? Klinkt dat niet logisch? En gaan veranderingen dan niet veel sneller en duurzamer verlopen? Is dat niet hetgeen een innovatieve HRM manager met een eigentijdse visie juist zou moeten doen?
Helaas wordt de toegevoegde waarde die een goede HRM manager heeft voor een (operationeel) manager in veel organisaties onderschat. Waar zou dat aan liggen vraag ik me af? Eist de HRM manager deze rol te weinig op? Of ligt het aan de organisatie die geen ruimte maakt voor deze rol van de HRM manager? Of zou het misschien liggen aan het feit dat de HRM manager niet is vertegenwoordigd in de directie en dit gebied daardoor altijd onderbelicht blijft in de organisatie? Dit is stof om over na te denken. Hoe zit het eigenlijk in jouw organisatie?
Hoe mooi zou het zijn als een organisatie veel meer gericht is op het samen aanpakken van de problematiek en het invoeren van veranderingen en daarbij veel meer gebruik maakt van elkaars kennis en skills. Ik nodig elke (operationeel) manager uit om dit eens te proberen, mocht je het al niet doen. Misschien sta je wel versteld van wat je ontdekt. Want door dit vaker te doen, kom je er pas achter wat je voorheen gemist hebt. Durf je het aan?